چرا که نه ؛نوشتاری از دکتر اسماعیل جلیلی

تاریخ انتشار: سه شنبه 19 اسفند 1399 | 14:27 ب.ظ
چرا که نه ؛نوشتاری از دکتر اسماعیل جلیلی زمان مطالعه: ۲ دقیقه اخیرا” در نشستی با حضور تعدادی از اصحاب رسانه، کانون های فعال اجتماعی و سیاسی و سفرای پیشین، برای تحلیل انتخابات ریاست جمهوری حضور داشتم، نکته ای که در اظهار نظرها توجه را بخود جلب می کرد این بود که شعارهایی که برخی نامزدهای ریاست جمهوری در بیانات خود درمجامع بیان می کنند و یا […]
زمان مطالعه: ۲ دقیقه

اخیرا” در نشستی با حضور تعدادی از اصحاب رسانه، کانون های فعال
اجتماعی و سیاسی و سفرای پیشین، برای تحلیل انتخابات ریاست جمهوری
حضور داشتم، نکته ای که در اظهار نظرها توجه را بخود جلب می کرد این
بود که شعارهایی که برخی نامزدهای ریاست جمهوری در بیانات خود
درمجامع بیان می کنند و یا به طرح هایی که نحوه اجرا و چگونگی عمل
کردن به آن را عمدا” یا سهوا” بیان نمی کنند می پردازند، چگونه است، آیا
ضمانت اجرایی دارد؟
اینکه در طول دوره های انتخابات ها چهاردهه گذشته چه دردوره جنگ، دوره
سازندگی، دوران توسعه سیاسی دوران دولت بهار و تدبیر وامید تمام کسانی که
شعار میدادند و یا مسائل غیر اجرایی را بیان میکردند مگر چه ضمانت اجرایی
داشتند. که نامزدهای فعلی بخواهند ضمانت اجرا برای گفتار یا برنامه هایشان
داشته باشند .
در طول این سالها هیچ مدیری نه بابت شعارها و وعده های خود پاسخگو بوده
و نه هیچ مدیری بابت زیان تصمیمات واقدامات اشتباه خود که بر مردم و منابع
کشورخسارت وارد کردند هیچگاه برای جبران این تصمیمات اشتباه و خسارتها
اقدامی نموده اند . پس چرا نامزدهای فعلی اینکار را نکنند؟
وقتی بتوان بدون کوچکترین پاسخ یا جبران خسارت در نبود احزاب و
تشکلهای پاسخگوهر دوره و هرفصل ابراز وجود و نامزدی کرد، چرا که
نه…..

مردم گرفتار هزاران مشغله در زندگی روزمره بعضا” فراموش میکنند که این
طالبین فرصت و قدرت درهر دوره با لعاب و نقشی جدید که خود را عرضه مینمایند

حاصل توافق جمع های محدودی هستند که فکر میکنند برای آینده
کشور باید تصمیم بگیرند و بقیه صلاحیت این کار را ندارند.
نتیجه عملکرد اینان در گام اول انقلاب که بیش از ۴۰ سال طول کشید منجر
شد به اینکه برنامه های کلان و توسعه ای را نتوانستند نهایی و به سرانجام
مطلوب برسانند و در هر دوره مسائل پیچیده ای به چالش های قبلی
کشورافزوده شد، فرصت ها برای سرعت بخشیدن به پیشرفت کشور
درمناقشات بین گروهی ازدست رفت. و در پایان تنها هنری که به نمایش
گذاشته می شود اینست که گروه های سیاسی یکدیگر را مقصر جلوه داده و با
متشنج کردن فضای عمومی کشور استرس و اضطراب بیشتری به مردم وارد
کنند و هزینه های اجتماعی و چند دستگی جامعه را رقم میزنند. این جماعت
چون از اسرار و مختصات یکدیگر بخوبی آگاه هستند، در یک نقطه تعادلی به
توافق میرسند. اما مردم و کشور خسارت دیده های اصلی هستند، هاج و واج
نظاره گر این اتفاقات و زیر بار مشکلات هر روز خمیده تر و معترض تر
میشوند.

این حلقه سخت چنانچه فرصت حضور به انبوه نیروهای جوان سلیم النفسی که
اتفاقآ” به هوشمندی مشهورند و تربیت یافتگانی هستند که به عزت و صیانت از
کشورو منافع آن نیز پایبند ند و توانمندی مدیریت سیستم های پیچیده امروز را
دارند، در حکمرانی داشته باشند، سرعت توسعه کشور و وفاق و همدلی جامعه
بدور از تسویه حسابهای جریانی و کدورتهای تاریخی افزایش خواهد یافت.
اما می بینیم اصرار و تلاش بر حضور مکرر برخی از نامزدها در چهل سال
دوم که به گام دوم انقلاب مشهور شده همچنان در تلاش هستند پای خود را
برگلوی این نیروهای سلیم النفس هوشمند و خالق که پدیده های فضای پیچیده
مدیریت و سیاست امروز هستند بفشارند و از حضورآنان درعرصه مدیریت
کلان و نقش آفرینی در حکمرانی پیشگیری کنند.

” قضاوت نهایی با مردم”

 

اسماعیل جلیلی

اسفند ۱۳۹۹

آخرين اخبار
پر بحث ترين
اینستاگرام نخبگان
محل كد آمار