نفت سقوط نکرد؛ ریشه‌ها را بریدند

اعتدال نخبگان- آذین بهرامی :نفت مسجدسلیمان به لیگ دسته دوم سقوط کرد.

جمله‌ای ساده، اما برای من که در همین کوچه‌پس‌کوچه‌های مسجدسلیمان بزرگ شدم برای همه‌ی آن‌هایی که اشک شوق صعود به لیگ برتر را ریختند ، برای آن هایی که با صدای بلندگوی استادیوم شهید بهنام محمدی قد کشیدند جمله‌ای جان‌فرساست.

این فقط سقوط یک تیم نبود؛ سقوط بخش مهمی از هویت فوتبال ایران بود.

نفت مسجدسلیمان تیمی که از دل خاک، از دل چاه‌های نفت، از دل فقر و غیرت بالا آمد ؛حالا بی‌صدا پایین رفت و همه‌ی ما به‌ویژه آنان که باید حامی‌اش می‌بودند فقط نگاه کردیم.

این تیم شناسنامه فوتبال جنوب بود. تیمی با بیش از نیم‌قرن قدمت، با هوادارانی که در سرما و گرما، بدون حتی سکوهای مناسب، ایستاده تشویق کردند.

تیمی که با کمترین امکانات به لیگ برتر رسید و غرور یک شهر را زنده کرد اما حالا در حالی به لیگ دو سقوط کرده که هنوز نه ساختاری درست دارد نه زمینی در شأن و نه منابعی پایدار و سهم شرکت «مناطق نفت‌خیز جنوب» از این ماجرا چیست؟

هیچ! جز نام نفت که روی پیراهن تیم ماند هیچ حمایتی نماند. نه پشتیبانی مالی، نه اسپانسر رسمی، نه یک برنامه مشخص برای حفظ و توسعه این سرمایه اجتماعی.

شرکتی که میلیاردها تومان از منابع این خاک استخراج می‌کند وقتی نوبت به مردم همین منطقه می‌رسد ناگهان دچار سکوت و بی‌تفاوتی می‌شود.

در کدام منطق می‌گنجد که تیمی با نام نفت در کنار تأسیسات نفتی، بدون حمایت نفتی‌ها سقوط کند؟

فوتبال حرفه‌ای نیاز به پشتیبانی حرفه‌ای دارد. نمونه‌اش همین فولاد و سپاهان و مس کرمان اما نفت مسجدسلیمان همیشه با دست خالی جنگید. با دست خالی بالا رفت. با دست خالی افتاد.

اگر حمایت پایدار بود اگر به‌جای خرج‌های بی‌ثمر در همایش‌های تبلیغاتی و شعارهای پوچ کمی از منابع به این تیم می‌رسید امروز تیتر نمی‌زدم: نفت سقوط کرد.

بلکه می‌نوشتم: نفت ایستاده ماند.

من هم از اهالی مسجدسلیمانم و هم به‌عنوان مدیرمسئول یک رسانه، حق دارم از کسانی که باید پاسخ‌گو باشند بپرسم: چه کردید با ریشه‌های ما؟

مناطق نفت‌خیز جنوب!

این تیم، فقط یک باشگاه نیست؛ سند تاریخی فوتبال جنوب ایران است.

حالا وقت بازگشت، وقت پاسخ‌گویی و جبران است.

حمایت از تیم‌های مردمی، نه لطف که وظیفه است و هیچ صنعتی حق ندارد از زیر بار این مسئولیت اجتماعی شانه خالی کند.

اگر امروز نفت مسجدسلیمان را رها کنیم فردا نوبت تیم‌های دیگر است و روزی می‌رسد که دیگر نه تیمی بماند نه هویتی برای دفاع از آن.

فراموش نکنید: نفت سقوط نکرد، شما ریشه‌ها را بریدید.