?سید علی صالحی شاعری انسان ، به تمام معناست. خوب و ساده و بزرگ و دوست داشتنی وخالق واژه های نو
?صالحی شعر حکمت را ، ” امری لایتناهی در ظرف محدودی به نام کلمه می داند ”
او در شعرش ، قیام علیه زبانیّت و افشای زیوریّت در شعر را دنبال می کند. بنظر صالحی ، خلاء حکمت در شعر زمانه ما ، شعر را خواهد کشت.
?صالحی به دنبال صورتبندی و مفهوم سازی در باره سبکی از شعر است که هم ریشه و مایه در شعر مولوی و حافظ دارد و به همان اندازه نیز با شاملو و فروغ همپیوند می تواند باشد.
?دفتر شعر ” از آوازهای کولیان اهوازی ” آغازی برای دریافت شعر حکمت در اندیشه و شیوه تازه نگاه صالحی است.
?صالحی بدون افتادن در چارچوب نگاه ایدئولوژیک ، شدیدا اخلاق گراست . او از غلتیدن شاعران به فضاهای غیراخلاقی انذارمی دهد ، او افتادن در دام قدرت را نیز به همان اندازه زیانبار می داند. و شعر حکمت او این آرمان را پی می گیرد .
?به بیان صالحی ، هر حکیمی شاعر نیست ، اما هر شاعری می تواند و یا به زبان رساتر باید بتواند حکیمانه همچون مولانا و حافظ شعر بسراید.
?صالحی طرفداران پروپاقرصی دارد که شعر او را پی می گیرند و خاطرات خود را با دفترهای شعر صالحی به اشتراک می نهند .
?باید در انتظار کتاب منشور شعر حکمت صالحی بود. کتابی که احتمالا بحثی نو در دایره ی مفهوم شعر خواهد انداخت.
?شعر حکمت چیست ؟ و دایره ی مفهومی شعر حکمت کدام است ؟ و شاعران و منتقدان آن را چگونه خواهند یافت ؟ باید در انتظار آمدن این مائده شاعر بزرگ زمانه مان باشیم
✍ محمد کیانوش راد
١٧ بهمن ١٣٩۵