چگونه به کرخه کمک کنیم نوشته داریوش بهارلویی

چه بخواهیم بپذیریم چه نخواهیم و چشم ببندیم . کرخه و مردمانش درگیر مصیبت کم آبی هستند .اگر اب برای کشت نیست اما اب برای شرب نباشد ظلم است . هم اکنون چندین روایت و برخورد در این منطقه حاکم است . برخی که غصه دار تالاب هستند . عده ای نگران کشت غیر مجاز برنج . برخی نگران اب شرب و بعضی غصه دار احشام هستند .
بدون شک برخی مشکلات ریشه در مدیریت غلط طولانی در عرصه آب و کشاورزی دارد . حکمرانی پر نقص در بعضی عرصه ها که می تواند لزوما در حوزه آب و یا کشاورزی نبوده اما اثر گذار باشند نیز وجود دارد . اعتماد و رابطه دولت – مردم به پایین تر سطح خود رسیده و تقابل ها بیش از همیاری برای گذشت از بحران موجب تشدید وخامت اوضاع شده است .
اما برای کرخه چه باید بکنیم ؟
اولین گام برای کاهش تبعات کم آبی در کرخه بازگرداندن آرامش روانی به منطقه است . بسیار ضروری است از گفتمان های تقابلی دست برداشته و تمام صحابان قلم , معتمدین . بزرگان و شیوخ و جراید سعی در ایجاد آرامش و تفاهم بنمایند .
دومین گام بسیج همه امکانات برای حل مشکل اب شرب است .بسیار ضروری است به لحاظ لجستیک و تامین ماشین و تانکرهای آب هر اقدامی که سازمان ها و دستگاهها می توانند به انجام برسانند ِ
گام سوم کمک های معیشتی مستقیم و غیر مستقیم به کشاورزان ضعیف و آسیب پذیر منطقه است .اعطای برخی امتیازات مانند کاهش قیمت آب بها , سوخت و برخی نهاده های اولیه . بخشودگی جرایم و یا تمدید زمان بازپرداخت وام های کشاورزی . اعطای وام های بدون بهره و در نهایت تقبل هزینه بیمه محصولات کشاورزان از این دست اقدامات می تواند باشد .
گام چهارم انجام اقدامات مهندسی سریع و ساده در بر طرف شدن برخی نواقص فنی مثل موتور پمپ هایی که با کاعش سطح اب دیگر توان برداشت آب را ندارند .
فرصت کم است فشار بر روی انجام کشت شلتوک و یا افزایش مصرف آب راه کار نیست .
بلکه باید از تمامی امکانات موجود برای کاهش پیامدهای کم آبی که اثری سریع دارند سود جست .
ریشه یابی دلایل این شرایط در ماههای آینده نیز میسر و دعواهای مجازی و واقعی ممکن .لیکن در حال حاضر این دعواها و مجادله ها کمکی به حل بحران کرخه نمی کند .
تشکیل ستاد ویژه خشکسالی کرخه باید در دستور کار برای هماهنگی اقدامات قرار گیرد .
کرخه منتطر اقدام سریع است .