تیرماه درخشان مارون؛ فرصت یا زنگ خطر؟
مارون در آینه تیرماه؛ از جهش صادراتی تا مسئولیت سیاست‌گذاری
رشد ۷۹ درصدی صادرات پتروشیمی مارون، فراتر از یک خبر اقتصادی است؛ این موفقیت می‌تواند نقطه عطفی در اقتصاد ملی باشد، اگر با سیاست‌های پایدار و راهبردی همراه شود.
اعتدال ️نخبگان- سعید آژده: تیرماه درخشان مارون؛ فرصت یا زنگ خطر؟
گزارش تیرماه پتروشیمی مارون، تنها یک خبر اقتصادی نیست؛ بلکه بازتابی از ظرفیت‌ها و چالش‌هایی است که صنعت پتروشیمی ایران در متن اقتصاد ملی و معادلات سیاسی-امنیتی منطقه با آن روبه‌روست. آمارهای رسمی نشان می‌دهد که درآمد صادراتی این شرکت در تیرماه ۱۴۰۴ با رشد ۷۹ درصدی از ۹۵۱ میلیارد تومان به هزار و ۷۰۲ میلیارد تومان رسیده است. این جهش، در حالی رقم خورده که میزان فروش صادراتی نیز از ۳۱ هزار و ۵۶۵ تن به ۳۶ هزار و ۸۰۳ تن افزایش یافته است.
پلی‌اتیلن سنگین، به‌عنوان محصول استراتژیک مارون، نقش اصلی در این جهش ایفا کرده است؛ صادرات آن با ۴۸ درصد افزایش در حجم و ۱۱۲ درصد رشد در درآمد، بیش از هزار میلیارد تومان ارزآوری داشته است. در کنار آن، منو اتیلن گلایکول نیز با ۷۱ درصد رشد درآمدی و تری‌اتیلن گلایکول با رشد ۴۱ درصدی، تصویر یک عملکرد درخشان را تکمیل کرده‌اند.
اما پرسش اساسی اینجاست: این رشد تا چه اندازه پایدار است و آیا سیاست‌گذاری اقتصادی کشور قادر خواهد بود آن را به سکوی بلندمدت توسعه بدل کند؟
تجربه نشان داده که بازار جهانی محصولات پتروشیمی، به‌شدت تحت‌تأثیر نوسانات قیمت، تحولات ژئوپلیتیک و محدودیت‌های تحریمی است. در چنین شرایطی، اتکا به آمارهای یک‌ماهه، بدون توجه به زیرساخت‌های پایدار، می‌تواند خطای راهبردی باشد.
از سوی دیگر، پتروشیمی‌ها تنها بنگاه‌های اقتصادی نیستند؛ آن‌ها وزنه‌ای در معادلات قدرت ملی و امنیت اقتصادی محسوب می‌شوند. رشد صادرات مارون، اگرچه خبر خوشی برای اقتصاد ایران است، اما در غیاب دیپلماسی اقتصادی فعال، شفافیت مالی و سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین، می‌تواند در آینده به پاشنه آشیل کشور بدل شود.
از این‌رو، وظیفه سیاست‌گذاران آن است که از این موفقیت‌های مقطعی به‌عنوان فرصتی برای بازآرایی راهبردی استفاده کنند. شفاف‌سازی در زنجیره فروش، توسعه بازارهای هدف، کاهش وابستگی به مسیرهای محدود صادراتی و سرمایه‌گذاری در صنایع پایین‌دستی، ضرورتی است که اگر امروز جدی گرفته نشود، فردا به بهای از دست‌رفتن جایگاه کشور در بازارهای جهانی تمام خواهد شد.
در پایان باید یادآور شد: تیرماه مارون درخشان بود، اما این درخشش تنها زمانی به سرمایه ملی بدل می‌شود که به سیاست پایدار و چشم‌انداز راهبردی گره بخورد. فرصت‌ها همیشه کوتاه‌عمرند و اگر بی‌تدبیری بر آن سایه اندازد، جرقه‌های امید به سرعت خاموش خواهند شد.
