فضای معماری و اکوتوریسم در منظر شهری

آذین بهرامی- اعتدال نخبگان/ امروزه مسلم است که هیچ شهر یا منطقه ای خود را مستقل از محیط اطراف نمی داند. فعالیت های شهرسازی در کشورهای توسعه یافته به عنوان وسیله ای موثر برای اجرای سیاست های ملی و محلی موقعیت های عمده ای برای تجدید نظر در استفاده از زمین، انرژی و محیط زیست ارائه می دهند تا از این طریق بتوان سکونت گاه هایی ایجاد کرد که نه تنها زندگی مطلوب و با کیفیتی را برای نسل حاضر و نسل های آینده در شهرها تامین کند بلکه پایداری کره زمین و روح انسانی را نیز تضمین نماید.

یکی از مطالب مهم در فضاهای سبز شهری اکوتوریسم است که وجود منابع طبیعی منحصر به فرد در ایران پارک های شهری و ملی، جنگل ها، اقلیم های گوناگون، اختلاف درجه حرارت، بارندگی و … شرایطی بسیار مناسب را برای توسعه صنعت اکوتوریسم در کشور مهیا نموده است.

امری مهم که تحقق و گسترش آن براساس موازین علمی و استانداردهای جهانی نه تنها می تواند بهبود کیفیت منابع طبیعی موجود و جلوگیری از نابودی آن را به همراه داشته باشد بلکه بر توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع محلی و بومی که بخش جدایی ناپذیر از عرصه های منابع طبیعی را تشکیل میدهند نیز بسیار تاثیر گذار خواهد بود.

در چند دهه اخیر ارتباط منظر های شهری با کیفیات زندگی چه بصورت بیولوژیکی و یا فیزیکی و چه بصورت ادراکی و رفتاری مورد توجه بوده و از آن میان موضوع منظر و رابطه آن با سلامت از اهمیت خاصی برخوردار است.

تحقیقات نشان می دهند که مناظر شهری آشفته، متراکم و فاقد عناصر طبیعی به دلایل متعددی از جمله افزایش استرس کاهش توجه و تمرکز در ادراک موجب اختلال در میزان کارایی و پرخاشگری و در درازمدت منجر به بیماری های قلبی می گردند.

امروزه مساکن و مجتمع مسکونی مهم ترین اجزای سازنده شهر هستند که در ترکیب با سایر اجزا و عناصر کلیت شهر را بوجود می آورند. یکی از مهمترین مشکلات منظر شهری در خوزستان طیف وسیع این مساکن و بدنه های ساختمانی انهاست که فضاهای بازی را بصورت اتفاقی و بدون طراحی بوجود آورده اند.

بی هویتی و عدم خوانایی این فضاها که از ته مانده فضاهای مسکونی ساخته شده بوجود امده اند تاثیر مستقیمی بر منظر شهری دارد.

چرا که به گفته «گوردن کالن» ؛ منظر شهری هنر رابطه بین اجزا شهر می باشد.

 پس نتیجه می گیریم فضای معماری تنها فضای ساخته شده مسکونی بدون ارتباط با کوچه گذر و خیابان نمی باشد بلکه ترکیب فضاهای باز و بسته متعددی است که بهم مرتبط هستند و در هم تنیده شده و جدایی ناپذیرند و طراحی فضاهای باز توسط بدنه های ساختمان های مسکونی از اصول ماندگار در طراحی فضاهای شهری است که ترکیبی تاثیرگذار از فضاهای شهری را خلق می کند.