موالی زاده «استاندار خوزستان غربی» است و « شرق خوزستان» رها شده است.
اعتدال نخبگان _ شهرام احمدی: سپردن استان مهم خوزستان به یکی از نمایندگان ادوار از غرب این استان و نگاه ساده انگارانه ایشان در حل و فصل امور از طریق کدخدامنشی و چانه زنی اجتماعی، اشتباه هولناکی بود که دولت پزشکیان انجام داد، اشتباهی که نتیجه آن تعمیق شکافهای قومی – منطقه ای و احساس شدید طرد شدگی نیمه فراموش شده ی خوزستان را در پی داشت.
برخلاف همه خوش بینی ها و انتظاراتی که از دولت دکتر پزشکیان برای مردم شرق و شمال خوزستان می رفت، عملکرد منطقه گرا، گعده ای و بی تدبیر نماینده عالی دولت پزشکیان، ارزیابی های اولیه از ایجاد رضایت نسبی در این استان را با چالش اساسی کاهش محبوبیت مواجه کرده است.
از فردای روی کار آمدن محمدرضا موالی زاده، ایشان بانگاه سنتی خود، بدون توجه به انباشت مطالبات پاسخ داده نشده در شرق استان، شروع به تقسیم مناصب و موقعیت ها میان کانونها و اصحاب سنتی قدرت- ولو منتسبین جناح رقیب- در غرب استان کرد، کانون های قدرتی که از بدو انقلاب و دوران جنگ، به دلیل نزدیکی به «هسته قدرت مرکز» بیش از چهل سال انباشت قدرت را در خود نگه داشته و حاضر به تقسیم منابع و توزیع عادلانه امکانات آن با مناطق مختلف ومحرومتر استان نشدند.
موالی زاده بجای تدبیر در درمان واقعی دردهای خوزستان، راه نزدیک امتیاز دادن به کانون های پشت پرده قدرت و «فالورطلبی» را در پیش گرفت .
به کارگیری پروپاگاندای رسانه ای، حضور در مراسمات معمول فاتحه و شب شعر و …
در شرایطی که خوزستان با مشکلات و ناترازیی های عجیب اداری مواجه است، دفتر استاندار خوزستان مرکز رفت و آمد جلسات حاشیه ساز و سئوال برانگیز شده و بی شباهت به فعالیت ستادی وانتخاباتی یک نماینده مجلس در ایام تبلیغات نیست.
بی توجهی به ساختار اداری- تصمیمات احساسی وخلق الساعه، عدم رعایت عدالت میان اقوام، قومگرایی و اشتباهات در عزل و نصب‌ها و بی توجهی به بافت قومی – فرهنگی شرق و غرب خوزستان، موجب شد تا برای اولین بار در طول تاریخ جمهوری اسلامی شان حکمروایی ساختمان استانداری را تا سطح محافل گعده ای فروکاسته شود.
بی توجهی به رویه ها و ساختارهای اداری، بکارگیری اشخاص مسئله دار یا آزموده شده در مناسب قبلی و اجازه دخالت بیش از حد به نمایندگان مجلس غیر همسو با دولت بویژه در انتصابات، از جمله نقاط ضعف آقای موالی زاده در مدت چندماه استانداری ایشان است.
استانداری که در بدو ورود در رسانه ها خود را متعلق به ۵ میلیون خوزستانی معرفی می کرد، در عمل توجهی به مردم بختیاری که بیشترین رای به پزشکیان را در صندوق انداختند، نشان نداد.
نگاهی به فهرست معاونین و زیر مجموعه های استانداری نشان می دهد موالی زاده در تفاهم با کانونهای قدرت شهرهای غرب استان همچون دزفول – شوشتر و قومیت عرب، فرصتهای دولت پزشکیان را به گونه ای تقسیم کرده که شکافهای قومی در خوزستان بیش از هر زمان دیگری تعمیق شده و اینک بخشی از روشنفکران و فعالان سیاسی برای رفع تبعیض و محرومیت زدایی و کاهش تنش های سیاسی، چاره ای جز نوشتن نامه سرگشاده به رییس جمهور یا بعضا” تقسیم خوزستان به دو استان شرقی و غربی نمی بینند.
مطالبه تقسیم خوزستان به دو استان شرقی و غربی، نتیجه طبیعی عملکرد تبعیض آمیز موالی زاده در اداره استان و عدم توجه به طرح های متوازن توسعه ای شرق استان است.
بی توجهی به پروژه های شرق استان بویژه جاده میانبر اهواز – مسجدسلیمان – الیگودرز،
تکمیل تونل تاراز، احداث پترو پالایش بختیاری، بی توجهی به مسئله مصائب سدگتوند و کارون ۳ و توقف طرح توزیع عادلانه طرح ۵۵۰ هزار هکتاری در شهرهای بختیاری نشین شرق استان است و قس علی هذا.
هرچند پیشنهاد و طرح «تأسیس خوزستان شرقی» به عنوان یک راهکار و ضرورت اداری از سالها قبل برای کاهش مشکلات مطرح شده بود، اما استانداران قبلی توانسته بودند در چهارچوب فعلی نیز، به نحوی توازن و تعادل ایجاد کنند که این خواست نخبگان جنبه های عمومی و علنی پیدا نکند.
اما تصمیمات موالی زاده در مشارکت ندادن مردم شرق استان و عدم توجه به مشکلات مناطق یاد شده که طی سالهای گذشته بستر حوادث و نا آرامی های زیادی بوده، چشم انداز خوبی برای رفع محرومیت در شرق خوزستان را ترسیم نکرد، از این رو شتاب یافتن خواسته تأسیس «خوزستان شرقی» یک واکنش طبیعی از سوی مردم این مناطق بنظر میرسد.
ناتوانی موالی زاده در برقراری تعادل میان اقوام شرق و غرب استان و معطوف بودن نگاه موالی زاده به کانون های قدرت و نیروهای سیاسی غرب خوزستان، موجب شده تا موالی زاده را صرفا استاندار غرب خوزستان بشناسند و بی توجه به شرق خوزستان.
از این رو تأسیس خوزستان شرقی نسبت به طرح قبلی تقسیم خوزستان به سه استان شمالی به مرکزیت دزفول، جنوبی به مرکزیت آبادان و مرکزی به مرکزیت اهواز منصفانه تر و عاقلانه تر به نظر میرسد.
شهرام احمدی ۱۴۰۴/۰۲/۰۲
