▫️در روزهایی که اعتماد عمومی به نهادهای شهری بیش از همیشه شکننده شده، بررسی بدون تعارف عملکرد شهرداری اهواز در دوره اخیر، می‌تواند تصویری روشن‌تر از نسبت حرف تا عمل ترسیم کند. “اعتدال نخبگان” در این نوشتار نگاهی واقع‌بینانه به دستاوردها، کاستی‌ها و فرصت‌های از دست‌رفته شهرداری اهواز انداخته است؛ از بدهی‌های کهنه تا آسفالت‌های نو، از پارک‌های تازه تا محلاتی که هنوز به عدالت فضایی چشم دوخته‌اند.
▪️اعتدال نخبگان: اهواز شهری‌ست با خاطراتی خاک‌گرفته از پروژه‌هایی که آغاز شدند و هرگز به سرانجام نرسیدند؛ شهری که گاه در هیاهوی وعده‌ها و تغییر مدیران، فرصت‌هایش را از دست داده است. اما در این سال‌های اخیر، تغییراتی در بافت شهر و ریتم کار شهرداری دیده می‌شود که نمی‌توان ساده از کنار آن گذشت.
یکی از مواردی که توجه بسیاری را جلب کرده، تسویه یک بدهی بزرگ و تاریخی به بانک ملت است. بدهی‌ای حدود ۷۰۰ میلیارد تومان که ریشه در وامی ۲۰ ساله دارد و حالا در سکوت رسانه‌ای، تسویه شده است. نمی‌دانم چه کسانی آن وام را گرفتند یا چرا در این سال‌ها به‌موقع بازپرداخت نشد، اما می‌دانم که شهرداری امروز با پرداخت آن، گامی اساسی در بازیابی اعتبار مالی‌اش برداشته است.
در کنار آن، آمار آسفالت‌ریزی خیابان‌ها چشمگیر است. بیش از ۵ میلیون مترمربع در سه سال. این عددها در گذشته هم مطرح می‌شدند، اما تفاوت این دوره در چیزی دیگر است؛ در سرانجام پروژه‌ها.
تقاطع‌هایی مثل میدان دانشگاه که در کمتر از دو سال اجرا شد، یا چهارشیر که بعد از ۱۲ سال بالاخره به سرانجام رسید، برای مردم نمادهایی از جدیت در عمل شده‌اند.
اگر از اهوازی‌ها بپرسید، بیشترین گلایه آنها همیشه از وضعیت حمل‌ونقل عمومی‌ست.
تا همین چند سال پیش، ناوگان اتوبوسرانی عملاً فلج بود، اما امروز بیش از ۵۰۰ دستگاه اتوبوس نو و بازسازی‌شده در خیابان‌ها دیده می‌شود.
هنوز مشکلات کم نیست، اما این تحول محسوس را نمی‌توان انکار کرد. همین‌طور نوسازی تاکسی‌ها که باعث شده هوای شهر هم اندکی نفس بکشد.
مناطق کم‌برخوردار هم بالاخره دیده شدند. در ملاشیه، عین ۲، سیاحی، علی‌آباد و چند نقطه دیگر طرح‌هایی اجرا شده که تا پیش از این فقط وعده‌اش شنیده می‌شد.
احداث فضاهای ورزشی، آسفالت‌ریزی یا بازسازی پارک‌ها اتفاقاتی‌ست که برای ساکنان این مناطق، قدم‌هایی رو به جلو محسوب می‌شود.
و از همه ی این ها مهم‌تر افزایش بودجه شهرداری از سه هزار به ۱۴ هزار میلیارد تومان در سال ۱۴۰۳ است؛ رقمی که اگرچه در سایه‌ی تورم قرار دارد اما در مقایسه با دیگر شهرها نشانگر عملکرد متفاوت در جذب منابع است البته رشد عدد بودجه به‌تنهایی کافی نیست . اگر با شفافیت، اولویت‌بندی درست و مشارکت مردمی همراه نباشد.
اما همه چیز هم گل و بلبل نیست. همچنان ضعف در اطلاع‌رسانی به چشم می‌خورد. بسیاری از شهروندان حتی از بخشی از اقدامات انجام‌شده آگاه نیستند و همین باعث بی‌اعتمادی می‌شود.
جا دارد شهرداری زبان مردم را بهتر بفهمد و مسیر ارتباطی‌اش را بازنگری کند.
این را هم نباید فراموش کرد که مشارکت شهروندان در تصمیم‌گیری‌های شهری هنوز جدی گرفته نشده است.
شهر فقط با پروژه‌های عمرانی توسعه نمی‌یابد؛ باید مردم را همراه کرد. به نظراتشان گوش داد و راهی برای مشارکت واقعی‌شان پیدا کرد.
در مجموع، به‌عنوان رسانه ای که همواره منتقد عملکرد شهرداران اهواز در دوره های متوالی بوده‌ایم امروز با وجدان حرفه‌ای می‌نویسیم که اتفاقات مثبتی افتاده است اما تکرار این دستاوردها، نیازمند پایداری در برنامه‌ریزی، شفافیت بیشتر و گشودن درهای شهرداری به روی جامعه‌ی مدنی است.
اهواز امروز در میانه راه است؛ نه در آغاز، نه در پایان. این مسیر، اگر به مقصدی روشن ختم شود تنها در سایه همدلی و تداوم صادقانه تلاش‌ها خواهد بود.
